De snoepjes van Aisha
Details
[28] p. : ill.
Besprekingen
Leeswelp
Anderstalige peuters van allochtone afkomst hebben in de eerste kleuterklas niet alleen moeite met het Nederlands, ze vinden vaak nog veel te weinig aanknopingspunten met hun thuismilieu. Hierdoor is de overgang van thuis naar de kleuterschool voor hen nog moeilijker dan voor andere kinderen. In dit verhaaltje ontmoeten Turkse kleuters een aantal bekende elementen uit hun leefwereld, en dat biedt vertrouwen en veiligheid. Via prentenboeken leren ze bovendien ook heel spontaan Nederlandse woorden en uitdrukkingen. Als er dan nog een leerkracht of een ouder in de buurt is om even enkele, voor het begrip, essentiële woorden te vertalen naar de moedertaal van de kinderen, is dit een ideaal middel om vlot Nederlands te leren.
Ook voor autochtone kleuters bevat dit verhaal talrijke herkenningspunten uit hun eigen leven: een bezoek aan oma en opa, een tekening maken voor oma, je mooie kleren aantrekken voor een feest, spelen met neefjes en nichtjes, lekker eten, snoepjes, cadeautjes... Daarnaast leren ze ook een voor hun allochtone klasgenootjes belangrijk feest kennen.
De sprekende illustraties ondersteunen perfect de tekst. De chronologische opbouw en de eenvoudige, directe taal met veel dialogen leent zich ook tot dramatiseren. Dit mooie interculturele verhaal mag niet ontbreken in de kinderdagverblijven voor peuters, of in eerste kleuterklassen met allochtone kinderen. [Anita Wuestenberg]
NBD Biblion
Pluizer
Aisha en haar broer Salim gaan op bezoek bij oma en opa. Ze vieren het Suikerfeest en de hele familie komt dan bij elkaar. Aisha krijgt snoepjes van oma, dat hoort erbij. Maar wat doet oom Ali? Hij tilt Aisha hoog in de lucht en alle snoepjes vliegen in het rond. In hele eenvoudige bewoordingen wordt een heel eenvoudig verhaal verteld over een niet alledaags onderwerp, tenminste voor kleuters die geen moslim zijn. Het thema Suikerfeest geeft meteen een meerwaarde aan dit prentenboek en vervult m.i. juist daarom een grote didactische rol. Mogen in onze multiculturele klasjes de paashaas en Zwarte Piet geen gezelschap krijgen van een moslimtraditie? Ik juich zulke prentenboeken van harte toe en wacht ongeduldig op meer van dat. Wordt zinloos geweld van de jongste maanden niet al te vaak veroorzaakt uit onwetendheid? Moeten kinderen op jonge leeftijd met diversiteit geconfronteerd worden? Kunnen jeugdboeken en peuterverhalen hiertoe een bijdrage leveren? Driemaal luid ja. Elly van der Linden heeft het begrepen. Handig voor juf en ouder is dat dit feest vooraan in het boek gekaderd wordt. De verzorgde uitgave, de relatief lage prijs en de thematiek catalogeren dit verhaal onder geschenkboeken. Wel is het jammer dat er minder zorg besteed werd aan de illustraties. De eigenheid van de moslimcultuur gaat verloren in flauwe kleuren en onafgewerkt decor. Hier kon beslist meer werk van gemaakt worden. Slechts de hoofddoek van oma en de snor van oom Ali verraden een moslimgezin.