Op de persconferentie met de publieke oproep voor informatie die zou kunnen leiden naar de moordenaar van twee twaalfjarige meisjes, weigert de moeder van een van de slachtoffers de door verdriet overmande nabestaande te spelen. Eve Taggert kijkt woedend in de camera's, priemt met haar vinger in de lucht en roept wraakzuchtig: 'Ik zal je vinden, vuile smeerlap. En ik laat niks van je heel.'

Het duister van Amy Engel is een indrukwekkende vertelling over een vrouw die van het leven geen cadeaus heeft gekregen. Het enige dat haar leven glans gaf, is haar op een gruwelijke wijze ontnomen. Eve is 'white trash' en groeide in de grootste armoede op in een gore trailer in de Ozark Mountains, een van de armste streken van de VS. Haar alleenstaande moeder is een dronkenlap en een drugsverslaafde. Eve werd op haar zeventiende zwanger na een onenightstand. Nu werkt ze als serveerster in een diner in Missouri. Haar broer kon ontsnappen uit de uitzichtloze armoede en is politieagent geworden. Hij zoekt mee naar de moordenaar van zijn nichtje en haar vriendinnetje.

Eve zou het goed kunnen vinden met ­Mildred Hayes die in de film Three billboards outside Ebbing, Missouri zo prachtig werd vertolkt door Frances McDormand. Beide zijn furies die de goegemeente schofferen door onverbiddelijk gerechtigheid te eisen voor hun vermoorde dochters. Meer nog dan een spannend verhaal hangt zowel de film als het boek een verkillend portret op van de meedogenloze Amerikaanse maatschappij waarin armoede, geweld, racisme en seksisme amper een positief tegengewicht hebben. Het duister is inderdaad donker en onbarmhartig want Engel offreert haar personages weinig hoop. Wat Eve heeft geleerd van haar jeugd, is hoe ze zich moet handhaven in de ranzige onderbuik van de wereld.

Het duister is vooral in de eerste helft fascinerend vanwege het genuanceerde portret van een vrouw die vermalen dreigt te worden door de rottigheid die ze moet verwerken, maar die niet wil plooien. Wanneer de intrige de overhand krijgt, bouwt Engel onverwachte wendingen in die leiden naar een sterk einde. Eve kan eindelijk tegen haar ontaarde moeder zeggen: 'Ik ben je dochter. Voor altijd.'

Vertaald door Sabine Mutsaers, Boekerij, 238 blz., 17,99 €. Oorspronkelijke titel: 'The familiar dark'.

Verberg tekst

Na een verbitterde, liefdeloze en armoedige jeugd besluit jonge moeder Eve Taggert haar dochtertje Junie ver van dit alles op te voeden. Als alleenstaande moeder werkt ze hard om Junie een veilig en fijn huis te geven. Maar dan slaat het noodlot toe, Twaalfjarige Junie en haar beste vriendinnetje Izzy worden met doorgesneden kelen gevonden op een achteraf gelegen speeltuintje. Door haar verleden is de plaatselijke politie niet bepaald haar beste vriend en dus besluit Eve zelf op zoek te gaan naar de moordenaar van haar kind. Eve verandert in een niets ontziende moeder met wraakgevoelens ook al moet ze daarbij teruggrijpen naar de harde leerschool van haar jeugd. Bijzonder eerlijk en accuraat beschreven emoties van een moeder die haar kind verliest. De sympathie voor worstelende Eve groeit per bladzijde. De plot is een beetje in de stijl van Nicci French en is misschien ietwat moeilijk te accepteren. Enigszins wat onwaarschijnlijk maar dat nam niets van de spanning weg. Schrijfster Amy Engel heeft haar bestsellerauteur status al meer dan verdiend. Ook met deze thriller weer een schot in de roos. Verberg tekst